خورشید فروزان – E=mc2

می‌خواهیم یک حساب سرانگشتی ای انجام دهیم که قبلاً یک آقای دیگر هم انجام داده و کلی ناامید شده! آقای ژول! ببینیم داستان چه بوده ....

 قدیم ندیم ترها ... زمانی که داروین نظریه تکامل خود را ارائه داد .... راستی اصلاً نظریه تکامل چیه؟

 خیلی خلاصه نظریه تکامل می‌گوید که به وجود آمدن انسانها آخرین قدم از طی مسیری است که با به وجود آمدن اولین موجودات زنده تک سلولی آغاز شده است. به عبارت دیگر آن اول اول یک موجود تک سلولی به وجود آمده و بعد از آن این سلولها کنار هم موجودات بسیار ریز توی آبها را که تنها چند سلول دارند تشکیل داده اند و بعد این موجودات با کامل شدن تدریجی تبدیل به موجودات آبزی پیچیده تر شدند و بعد آنها با تکامل تدریجی و تغییر خصوصیات باز پیچیده تر و پیچیده تر شدند و بعد باز هم ... خلاصه ماهیها به وجود آمده و بعد ماهی‌ها کم کم توانایی آمدن به خشکی را پیدا کردند: خزنده‌ها و دوزیست‌ها و بعد ... خلاصه در آخرش، ما یعنی انسانها به وجود آمدیم. این یک توضیح خلاصه و ناقص در رابطه با نظریه تکامل بود.

 حالا ما کاری با جزئیات نداریم. این داستان که آقای داروین گفته اند، یعنی همین سیر که یک تک سلولی طی کرده است تا به انسان تبدیل شده مسیری بسیار طولانی هست. در واقع تکامل هر گونه به گونه جدیدتر و متفاوت چندین هزار سال زمان احتیاج دارد. پس طی کل این مسیر زمان بسیار زیادی می‌خواهد.

 با یک حساب سرانگشتی که زیست شناسها انجام داده اند طی این مسیری حدود یک میلیارد سال طول می‌کشد. یعنی حداقل حداقل از روز تولد اولین تک سلولی یک میلیارد سال می‌گذرد.

 ( البته با فرض درست بودن این نظریه! )

 خوب ... آهان آن زمانها که داروین این حرفها را می‌زده، مردم هنوز با واکنشهای هسته ای آشنا نبودند. و حتی فکر می‌کردند که خورشید مجموعه ای از یک سوخت خوب هست که سالیان درازی است که با سوختن انرژی تولید می‌کند.

 اما مشکلی که پیش می‌آمد این بود که اگر نظریه داروین درست می‌بود از عمر زمین باید بیش از یک میلیارد سال گذشته باشد و البته پس حتماً عمر دنیا هم بیش از یک میلیارد سال است. و خورشید حداقل یک میلیارد سال است که می‌سوزد.

 ( توجه کنید که وجود خورشید و انرژی تابشی آن نقشی کلیدی در نظریه تکامل و اصلاً به وجود آمدن آن تک سلولی اولیه داشته است. )

 آقای ژول با یک حساب سرانگشتی نشان داد که غیر ممکن است که خورشید اینقدر پیر باشد؛ یعنی 1 میلیارد سال از عمر سوختن آن گذشته باشد. البته باز هم یادآوری کنیم که آن زمان مردم فکر می‌کردند که در خورشید مثلاً چیزی مثل ذغال سنگ درحال سوختن است.

 حالا ما هم حسابهای ژول را تکرار می‌کنیم.

 توان تابشی خورشید در سطح زمین در حدود 104*104وات بر متر مربع است یعنی هر متر مربع از زمین حدود 104ژول انرژی در هر ثانیه دریافت می‌کند. این انرژی را به سادگی با آزمایش می‌توان اندازه گرفت.

 اما انرژی که زمین از خورشید می‌گیرد که بسیار کوچکی از کل انرژی تابشی خورشید است.

 می توان این کسر را حساب کرد. خورشید در همه جهات می‌تابد و می‌توان فرض کرد که انرژی تابشی خورشید در همه جهات یکسان است. پس اگر در هر نقطه دیگری غیر از زمین اما در همین فاصله، یعنی روی کره ای به شعاع فاصله زمین تا خورشید و به مرکز خورشید بایستیم همان توان تابشی که زمین دریافت می‌کنیم را دریافت خواهیم کرد. البته هر چه از خورشید دور شویم توان تابشی کمتر می‌شود اما ما مقدار توان در واحد سطح را در فاصله زمین تا خورشید می‌دانیم. برای اینکه توان تابشی کل را بدانیم کافی است این توان تابشی در واحد سطح اندازه گیری شده یعنی 104*10 w/m24 را در مساحت کره ای به شعاع فاصله خورشید تا زمین ضرب کنیم. آن وقت توان کل خورشید به دست می‌آید.

 فاصله زمین تا خورشید 8 دقیقه نوری است. یعنی 8 دقیقه طول می‌کشد تا نور از خورشید به زمین برسد. سرعت نور هم 300 هزار کیلومتر بر ثانیه است پس فاصله زمین تا خورشید:

( ثانیه / متر 108*3)*( 60 ثانیه / دقیقه ) * ( 8 دقیقه ) = Res

≈14*1010m

و مساحت کره ای که شعاع آن اینقدر باشد تقریباً برابر S=4πR2≈2.6*1023m2 است. و توان تابشی کل خورشید یعنی انرژی آزاد شده در واحد زمان برابر توان در واحد سطح ضرب در این سطح است:

(متر مربع 1023*206)*(متر مربع / وات 104*104) = P

 W1027*306 =

یعنی در هر ثانیه 1027*306 ژول انرژی توسط خورشید تابیده می‌شود. حالا بیایید کل انرژی ای را که خورشید در طول 1 میلیارد سال آزاد می‌کند، حساب کنیم. یک میلیارد سال تقریبا 107*3 ثانیه است.

 پس 1 میلیارد سال برابر 1016*3 ثانیه است و کل انرژی آزاد شده در این هم سال برابرJ 1044*101=( ثانیه 1016*3) * ( ثانیه / ژول 1027*3.6 ) = E

 است واقعاً انرژی زیادی است.... هر کیلو گرم نفت اگر تقریباً کامل بسوزد حدود 107 ژول انرژی آزاد می‌کند.

 پس برای تولید انقدر انرژی اگر مثلاً در خورشید چیزی مثل نفت بسوزد باید تا به حال در حدود M=101*1044/107=101*1037kgنفت سوخته باشد. برای به دست آورن حجم این قدر نفت کافی است این جرم را به چگالی نفت تقسیم کنیم که تقریباً برابر چگالی آب و حدود 1000kg/m3 است.

 حجم این مقدار ماده سوختنی حدود 1034 متر مکعب می‌شود. که می‌شود حجم کره ای به شعاع حدودی 1011 متر. یادتان است فاصله زمین تا خورشید چند متر بود؟ حدود 1011*104 متر. تصور کنید خورشیدی که شعاعش به اندازه فاصله زمین تا خورشید باشد، یعنی تقریباً اگر ما دستمان را دراز می‌کردیم می‌خورد به خورشید. حال سیاره هایی که از ما به خورشید نزدیکترند، بماند!

 پس با فرض اینکه در خورشید ماده ای می‌سوزد، نظریه داروین به سادگی رد می‌شود. چون عمر جهان آنقدر نمی تواند طولانی باشد که فرصت کافی برای تکامل داشته باشیم.

 اما خوب امروز ما می‌دانیم که در خورشید چیزی نمی سوزد بلکه طی یک فرآیند هسته ای دو مولکول هیدروژن به یک مولکول هلیوم تبدیل شده و مقداری کمی جرم به مقدار زیادی انرژی تبدیل می‌شود طوری که E=mc2 که m جرم گم شده و E انرژی است C هم سرعت نور است. یعنی اگر 1 گرم ماده گم شود در حدود 1013 ژول انرژی بدست می‌آید. با این فرض اگر جرم خورشید در یک میلیارد سال پیش را حساب کنیم اوضاع خیلی بد نخواهد شد.

 پس دسته کم نظریه داروین را به این روش نمی توان رد کرد...

 ******************************************************************************************

 فرمول E=mc2 مربوط به انیشتین است و چنین می گوید.

اگر جسمی بتواند در بازه مشخص با سرعت نور به حركت درآید انژی برابر با E خواهد داشت. بیان دیگر این فرمول چنین است: اگر جسمی به جرم m با سرعت نور به حركت درآید به انرژی تبدیل می شود

******************************************************************************************

 E=mc2 یعنی اگر به اندازه ی E به سیستمی انرژی بدهیم جرم ان را به اندازه ی E÷C2 افزایش داده ایم.

یک مسئله ی جالب برای درک این فرمول وجود دارد.

یک اتم را در نظر بگیرید.ما جرم پروتون و نوترون و الکترون را می دانیم.اگر برای پیدا کردن جرم یک اتم جرم کل پروتون ها و نوترونها و الکترون های ان را با هم جمع کنیم عددی بدست می اید که همیشه از عددی که دستگاه های دقیق نشان می دهند کمتر است.

دلیل ان را می شود با این فرمول توضیح داد.همه ی شما می دانید که انرژی هسته ای انرژی است که اجزای هسته را در کنار هم نگه می دارد و تنها فرق عدد نشان داده شده توسط دستگاه ها و عددی که ما از طریق جمع اجزای سازنده ی اتم بدست اوردیم اینست که ما انرژی هسته ای را به عنوان جرم محاسبه نکردیم در صورتی که دستگاه ها این انرژی را هم به عنوان جرم حساب می کنند.

فرمولی که اقای زمانی اثبات کرد را به این شکل در نظر بگیرید:(فرمول را از راست به چپ بخوانید)

انرژی جنبشی=انرژی کل-انرژی سکون

برای اینکه این فرمول بهتر درک شود می توان مثال زیر را در نظر گرفت.

جسمی را در نظر بگیرید که ساکن است.در این حالت انرژی جسم از رابطه ی زیر بدست می اید:

انرژی اولیه=جرم جسم در حال سکون*سرعت نور*سرعت نور

حال فرض کنید با صرف یک انرژِی ان را به جنبش در اورده ایم.این انرژِ ی که ما صرف به جنبش در اوردن

اجسام می کنیم انرژی جنبشی نامیده می شود.

برای بدست اوردن دقیق این انرژِی جنبشی نسبیتی باید از فرمولE=MC2 استفاده کرد.زیرا همانطور که در ابتدا گفتم هرگونه افزایش انرژی باعث افزایش جرم می شود.در این مثال هم انرژی جسم را افزایش داده ایم و هم جرم ان را اما به دلیل اینکه ما دستگاه انرژی سنج نداریم ولی دستگاه جرم سنج داریم باید با استفاده از تغیرات جرم که برایمان قابل اندازه گیری است تغیرات انرژِ ی جسم را بدست اورده که همان انرژِی جنبشی می باشد.

و طبق فرمول E=MC2 تغیرات انرژِی جسم به واسطه ی تغیرات جرم ان است چون در این فرمول سرعت نور ثابت است و تنها چیزی که می تواند انرژی را تغیر دهد همان تغیر جرم است.

پس می توان گفت:

انرژِ ی جنبشی نسبیتی=انرژِی ذره در حال جنبش-انرژی ذره در حال سکون

نتیجه می گیریم که:

انرژِ جنبشی نسبیتی = تغیرات انرژِی جسم

و همان طور که گفتم تغیر انرژِی به واسطه ی تغیر جرم صورت می گیرد و می توان گفت:

انرژِی جنبشی نسبیتی= (تغیر جرم جسم نسبت به حال سکون)*سرعت نور*سرعت نور

 ******************************************************************************************

 این هم اثباتش:تو این لینك ببینین

http://i36.tinypic.com/im144o.jpg

100%

.

.

.

دیگر پاسخ ها

.

.

1.    87/7/17 (17:23)

سلام

 E=MCبه توان دو فرمول انرژی فوتون است و در سالهای بالاتر کاربرد دارد

..

2.    87/7/17 (17:31)

سلام دوست خوبم

 این فرمول برای محاسبه رابطه انرژی و جرم هست.

 این یعنی اینکه به ازای یک کیلو گرم جرم میشه 90000000000000000 ژول انرژی تولید کرد.

 البته این در صورتیه که بتونی جرم و به انرژی تبدیل کنی.

 کاربردشم تو فیزیک هسته ای و فوزیون و فیسیون هستش.

 مثل همین راکتور های هسته ای.

 و البته در کیهان شناسی هم ازش استفاده می کنن. مثلا اینکه خورشید تا کی هست؟ یا فلان ستاره تا کی می تونه باقی بمونه. عمرش چقدره و غیره.

همین قدر میدونم.

با تشکر

 شاهین

..

3.    87/7/17 (17:31)

با سلام

 E = mc^2 یکی از فرمول های اصلی نظریه نسبیت است و به این معنی است که انرژی (E) برابر مقدار جرم(M) در ثابت C (سرعت نور ) به توان دو است . از این فرمول اصل پایستگی جرم و انرژی نتیجه می شود . یعنی مقدار مشخصی انرژی می تواند به جرم تبدیل شود و برعکس

..

4.    87/7/17 (20:04)

خیلی خلاصه و مختصر : جرم و انرژی صورتهای مختلف یک کمیت فیزیکی اند..

..

5.    87/7/17 (21:58)

این فرمول فرمول تبدیل جرم به انرژیه.ولی هیچ توجیهی برای اینکه چرا سرعت نور رو به توان دو رسوندن و در جرم ضرب کردن نداره.

 جالب اینکه از نظر ابعادی هم اصلا درست نیست!

..

6.    87/7/18 (13:28)

این فرمول فرمول جرم به انرژی انیشتنه که طبق نظر انیشتن اگر جرم جسمی یه هر طریقی از بین بره {توضیح اینکه طبق قانون پایستگی جرم ......جرم هیج گاه از بین نمی رود } ولی اگربه هر طریقی از بین برود به انرژی تبدیل میشه eدر فرمول انرژی بر حسب Kjو mجر جسم یا مقدار از بین رفته cسرعت نور چیزی د ر حدود 3000000000کلیلومتر در ساعت اگه بازم را هنمایی خواستی به من سر بزن {در ضمن این فرمول در راکنتور های هم جوشی هسته ای یا فزیونی کار برد داره }

..

7.    87/7/18 (17:00)

yani energy mosaviye jerm

 yani energu mitune be jerm tabdil beshe va jerm mitune be energy tabdil beshe

 yani ensan mitune be energy tabdil beshe va dar madari harkat kone ke zaman nagzare va pir nashe va age bekhad 2bare mitune be jerm tabdil beshe va be surate adi zendegi kone

..

8.    87/7/20 (08:49)

سلام فرید جون خوبی

 خوب برخی از دوستان چیزهایی گفتند که درست هست ولی منظور از این فرمول این است که انرژی و جرم قابل تبدیل شدن به هم هستند یا به عبارت دیگر انرژی و جرم یک چیز را بیان می کنند و موارد استفاده ان در فیزیک کوانتوم و نسبیت هست جایی که از سرعتهای بالا صحبت می شود و در فیزیک کلاسیک جایی ندارد. البته در اینجا نمی شه با چند جمله این رو بیان کرد و اگر رشته دانشگاهیت فیزیک بود اینا رو بهتر می فهمی

موفق باشید

 رای یادت نره

شناسایی باکتری جدیدی که قادر به تجزیه نفت میباشد ۱۳۸٢/۸/٢٧

نوشته :محمد رضا خزاعی

نفت یک فرآورده سمی برای سیستمهای بیولوژیک است و آلوده کننده اصلی محیط زیست محسوب می شود. به علت ورود مستقیم نفت به اکوسیستمها و به خاطر رهایی طبیعی آن از مخازن، فعالیتهای انجام شده جهت استخراج ان از مخازن و انتقال از مخازن به محل مصرف، فرآوری بیشتر در پالایشگاه و استعمال و مصرف آن به وسیله مصرف کننده نهایی ، آلودگی ایجادمیشود. در صورت وقوع آلودگی در خشکی مسئله قابل حل است وبه راحتی بر طرف می شود، امااز بین بردن آلودگی دریایی مشکل است. هر معیاری که فراوانی، سطح ، مدت یا شدت آلودگی سیستمهای دریایی به وسیله نفت خام را کاهش دهد، توانایی نگهداری و استخراج آن را به عنوان منبع اولیه انرژی و مواد خام افزایش می دهد . اخیرا باکتریهای دریایی جدیدی  که قادر به تجزیه آلودگیهای نفتی در محیطهای دریایی میباشند از ناحیه ای در نزدیکی جزیرة بورکوم در دریای شمال ، شناسایی شده اند. این باکتریهای دریایی میله ای شکل ، گرم منفی و هوازی اجباری بودند. این باکتریها هیدروکربنهای آلیفاتیک مختلفی مانند هیدروکربنهای آلیفاتیک خطی یا زنجیره ای شاخه دار و ترکیبات آروماتیک مانندتولوئن، نفتالین، فنانترن و آنتراسن (نه اسیدهای آمینه، پروتئین ها، کربوهیدراتها یا پلی ساکاریدها) را به عنوان تنها منبع کربن و انرژی مورد استفاده قرار می دهند. این باکتریها از نظر فیلوژنتیکی سابقه قبلی نداشته و در جنس جدیدی  تحت عنوان Alcanivorax طبقه بندی شده اند. این باکتریها قادرند در Nacl با غلظت های 0.08-3.5M زندگی کنند .این میکروارگانیسم ها، فیزیولوژی و ترکیب سلولی غیر عادی دارند. کوچک بوده،حجم آنها0.2 میکرو متر مکعب است و سیتوپلاسم رقیقی دارند. این باکتریها فقط نصف تعدادپروتئینهای بیان شده به وسیله E.Coliرابیان می کنند . ژنوم آنهانسبتاً کوچک است(mb3-4) و فقط1-2 اپرون rRNA را دربر می گیرد

کلود برنار (به فرانسوی: Claude Bernard )‏ در ۱۲ ژوئیه سال ۱۸۱۳ در دهکده سنت جولین فرانسه به دنیا آمد. پدر پزشکی تجربی و اهل فرانسه بود. دانش وی در رشته فیزیولوژی بود. مرگ او در ۱۰ فوریه سال ۱۸۷۸ است.

کلود برنارد فیزیولوژیست عمده قرن 19 در فرانسه بود و بیش از هرکس دیگر در غنای علم فیزیولوژی سهم داشت. وی تحصیلات خود را از هشت سالگی تحت راهنمایی یک کشیش ناحیه شروع کرد و بر زبان لاتین و دیگر موضوعات درسی احاطه یافت و بعدا در هنگام تحصیل در مدرسه یسوعی به شاگردان خصوصی زبان و ریاضیات می آموخت.

در 18 سالگی چون خانواده اش از تأمین مخارج وی عاجز بود به شهری در آن حوالی نقل مکان کرد و در آنجا شاگرد «م.میله» داروساز شد. مسئولیت اصلی او انجام کارهای روزمره و بی اهمیت داروخانه بود.

در نزدیکی داروخانه یک مدرسه دامپزشکی بود و کلود گاهگاهی برای آن دارو می برد. بعضی وقتها در آنجا می ماند و عملیات جراحی را که بر روی جانوران زنده صورت می گرفت تماشا می کرد. تشریح زنده او را به شدت مجذوب می ساخت و گاهی با استاد کار خود درباره آن به بحث می پرداخت. وقتی که تجربه وی بیشتر شد فرصت یافت که مواد ساده را تولید کند و اولین ماده ای که ساخت واکس کفش بود که به او غرور داد و به قول خود او «اینک می توانستم چیزی بسازم، دیگر مردی شده بودم».

کلود به تئاتر علاقه مند بود و در شبهای فراغت به تماشای کمدی ها و واریته ها می رفت. پس از مدتی احساس کرد که می تواند به خوبی بسیاری از نویسندگان روز، نمایشنامه بنویسد و تصمیم گرفت نمایشنامه نویسی کند. وی در این کار موفقیت هایی هم بدست آورد. اما نمایشنامه نویسی آن قدر اوقات او را گرفت که دیگر به کارهای داروخانه نمی رسید. به همین خاطر کلود داروخانه را ترک کرد و نمایشنامه ناتمام خود را برداشت و روانه پاریس شد. در پاریس یک منتقد تئاتر به نام «سن مارک ژیراردن» به او توصیه کرد که شغلی پیدا کند و در ساعات فراغت به نوشتن بپردازد. وی پذیرفت و در 1832 به دانشکده پزشکی کالج فرانسه وارد شد.

نتایج انترنی او در 1839 چندان تحسین بر انگیز نبود و از میان 29 نفر، وی نفر بیست و ششم شد. ماژندی فیزیولوژیست فرانسوی علیرغم نمرات کم امتحانی، او را به دستیاری در لابراتوار خود انتخاب کرد. ماژندی متوجه شد که دستهای کلود در انجام کار نرمش و مهارت دارد. کلود در حوزه کار ترقی کرد و سالها دستیار ماژندی ماند و در 35 سالگی هنوز دستیار بود. چند بار برای به دست آوردن مقام دانشگاهی تلاش کرد اما موفق نشد. وی در تفکر و امور فنی مهارت داشت ولی سخنگویی ضعیف بود. بالاخره در 1854 استاد فیزیولوژی عمومی سوربن و در 1858 استاد پزشکی کالج فرانسه و جانشین ماژندی شد. دو سال پس از حصول به مقام استادی بیمار شد و برای به دست آوردن سلامتی به محل تولد خود در جنوب فرانسه رفت. وی هرگز به طبابت نپرداخت و هر وقت وضع مزاجیش اجازه می داد به تحقیق و نوشتن مشغول می شد.

برنارد با استمرار در پژوهش، امور بسیاری را در زمینه فیزیولوژی کشف کرد. کار او نمونه تحسین بر انگیزی از کاربرد مؤثر روش تجربی در فیزیولوژی بود. رویکرد برنارد به پژوهش نشان دهنده احترام عمیقی است که برای قوانین طبیعی حاکم بر جهان معدنی و آلی قائل بوده است. یکی از کارهای او که نباید اهمیت آن را نادیده گرفت تأثیری است که وی به فیزیولوژیست های دیگر و تدریس طب و فیزیولوژی در عصر ما نهاده است. در هنگام بیماری کتاب مهمی نوشت که «مقدمه طب تجربی» نام داشت. این کتاب نخستین اقدام عالی برای صورت بندی قوانین اساسی فیزیولوژی و طب تجربی محسوب می شد.

وی در پژوهش های شخصی خود به کشفیات مهمی دست یافت. نخستین اثری که منتشر کرد، گزارش تحقیق در مورد عصب شاخه ای صورت بود که پرزهای چشایی واقع در دو سوم سطح پیشین زبان و غده های تحت فکی را ایجاد می کرد. در پژوهشهای اولیه برنارد تبحر برجسته ای در تشریح و مهارت زیادی در ردیابی اعصاب بسیار ظریف در فواصل طولانی به چشم می خورد. این آغاز فرخنده با انتشار مقالات پژوهشی فراوان ادامه یافت. در 1843 رساله ای درباره شیره معده و نقش آن در هضم غذا نوشت. در این پژوهش وی جریان هضم غذاهای مختلف را در قسمت های مختلف لوله گوارش تعقیب می کرد. مقاله بعدی او به توصیف عصب فرعی نخاعی و ارتباط آن با دهمین عصب جمجمه ای (پاراسمپاتیک) اختصاص داشت.

کشفیات مهم وی را می توان به شرح زیر دسته بندی کرد :

1- هضم لوزالمعده ای – که منجر به کشف آنزیم استپسین شد.

2- عمل گلیکوژنی جگر.

3- اعصاب کنترل کننده گشادی رگها.

4- اثر داروها و سموم بر بدن.

  نظرات (10)

موضوعات دانشمندان ریاضی دانشمندان فیزیک دانشمندان شیمی دانشمندان نجوم دانشمندان فلسفه دانشمندان علوم پزشکی دانشمندان زیست شناسی دانشمندان زمین شناسی دانشمندان روانشناسی دانشمندان سایر علوم دانشمندان ایرانی دانشمندان زن فهرست مخترعان مقالات مرتبط با دانشمندان

 مطالب اخیرفیروز نادری: غفاری، غولی در جامعه علمی ایران بود توصیه برنده نوبل فیزیک 2013 به دانشجویان سن و سال دانشمندشدن دانشمندان کله شق و کج خلق چه کسانی راز حیات را کشف کردند؟ دانشمندانی که به جرم زن بودن از جایزه نوبل محروم شدند هشت دانشمند تاثیرگذار 2013 از نگاه تایم 10 نقل قول از کهن مرد دوره رنسانس، لئوناردو داوینچی سونیا کووالفسکی جوزف هنری

 دوستانسايت های رنك 4خبری و تفریحی الیماچشمه ریگیمرجع بزرگ دانلودبانک مشاغل شهریارپروژه های AVRعاشق سازفیزیک اما سادهپس از بارانسهراب سپهریآموزش زبان

با قدرت پرشین بلاگ

کلاود برنارد

کشف[ویرایش]

او کشف کرد که ریزاندامگان نقش اصلی را در پیدایش بیماری ندارند بلکه نقش اصلی را محیطی که به آن وارد می‌شوند ایفا می‌کند. وی در سراسر زندگیش بحث طولانی با دانشمند دیگر لویی پاستور که بر این دیدگاه بود که ریزاندامگان باعث بیماری می‌شوند و باید همه چیز استریل شود و باید با میکروبها جنگید، داشت. در آخر پیش از اینکه لویی پاستور از دنیا برود در بستر بیماری گفت: برنارد درست می‌گفت: همه چیز به کیفیت و سیستم ایمنی محیط بستگی دارد، نه به میکروبها و ریزجانداران.

دانستنيهاي بمب اتم

بمب اتمي سلاحي است كه نيروي آن از انرژي اتمي و بر اثر شكاف هسته (فيسيون ) اتمهاي پلوتونيوم يا اورانيوم ايجاد مي شود .در فرآيند شكافت هسته اي ، اتمهاي ناپايدار شكافته و به اتمهاي سبكتر تبديل مي شوند .

نخستين بمب از اين نوع ، در سال 1945 م در ايالات نيو مكزيكو در ايالات متحده آمريكا آزمايش شد . اين بمب ، انفجاري با قدرت 19 كيلو تن ايجاد كرد ( يك كيلو تن برابر است با

انرژي اتمي آزاد شده 190 تن ماده منفجره تي . ان . تي ) انفجار بمب اتمي موج بسيار نيرومند پرتوهاي شديد نوراني ، تشعشعات نفوذ كننده اشعه گاما و نوترونها و پخش شدن مواد راديو اكتيو را همراه دارد . انفجار بمب اتمي چندين هزار ميليارد كالري حرارت را در چند ميليونيوم ثانيه ايجاد مي كند .

اين دماي چند ميليون درجه اي با فشار بسيار زياد تا فاصله 1200 متري از مركز انفجار به افراد بدون پوشش حفاظتي صدمه مي زند و سبب مرگ و بيماري انسان و جانوران مي شود . همچنين زمين ، هوا آب و همه چيز را به مواد راديو اكتيو آلوده مي كند .

بمب هاي اتمي شامل نيروهاي قوي و ضعيفي اند كه اين نيروها هسته يك اتم را به ويژه اتم هايي كه هسته هاي ناپايداري دارند، در جاي خود نگه مي دارند. اساسا دو شيوه بنيادي براي آزادسازي انرژي از يك اتم وجود دارد: 1- شكافت هسته اي: مي توان هسته يك اتم را با يك نوترون به دو جزء كوچك تر تقسيم كرد. اين همان شيوه اي است كه در مورد ايزوتوپ هاي اورانيوم (يعني اورانيوم 235 و اورانيوم 233) به كار مي رود.

براي توليد يك بمب اتمي موارد زير نياز است:

يك منبع سوخت كه قابليت شكافت يا همجوشي را داشته باشد.

دستگاهي كه همچون ماشه آغازگر حوادث باشد.

راهي كه به كمك آن بتوان بيشتر سوخت را پيش از آنكه انفجار رخ دهد دچار شكافت يا همجوشي كرد.

در اولين بمب هاي اتمي از روش شكافت استفاده مي شد. اما امروزه بمب هاي همجوشي از فرآيند همجوشي به عنوان ماشه آغازگر استفاده مي كنند.بمب هاي شكافتي (فيزيوني): يك بمب شكافتي از ماده اي مانند اورانيوم 235 براي خلق يك انفجار هسته اي استفاده مي كند. اورانيوم 235 ويژگي منحصر به فردي دارد كه آن را براي توليد هم انرژي هسته اي و هم بمب هسته اي مناسب مي كند. اورانيوم 235 يكي از نادر موادي است كه مي تواند زير شكافت القايي قرار بگيرد.اگر يك نوترون آزاد به هسته اورانيوم 235 برود،هسته بي درنگ نوترون را جذب كرده و بي ثبات شده در يك چشم به هم زدن شكسته مي شود. اين باعث پديد آمدن دو اتم سبك تر و آزادسازي دو يا سه عدد نوترون مي شود كه تعداد اين نوترون ها بستگي به چگونگي شكسته شدن هسته اتم اوليه اورانيوم 235 دارد. دو اتم جديد به محض اينكه در وضعيت جديد تثبيت شدند از خود پرتو گاما ساطع مي كنند. درباره اين نحوه شكافت القايي سه نكته وجود دارد كه موضوع را جالب مي كند.

1 - احتمال اينكه اتم اورانيوم 235 نوتروني را كه به سمتش است، جذب كند، بسيار بالا است. در بمبي كه به خوبي كار مي كند، بيش از يك نوترون از هر فرآيند فيزيون به دست مي آيد كه خود اين نوترون ها سبب وقوع فرآيندهاي شكافت بعدي اند. اين وضعيت اصطلاحا «وراي آستانه بحران» ناميده مي شود.

2 - فرآيند جذب نوترون و شكسته شدن متعاقب آن بسيار سريع و در حد پيكو ثانيه (12-10 ثانيه) رخ مي دهد.

3 - حجم عظيم و خارق العاده اي از انرژي به صورت گرما و پرتو گاما به هنگام شكسته شدن هسته آزاد مي شود. انرژي آزاد شده از يك فرآيند شكافت به اين علت است كه محصولات شكافت و نوترون ها وزن كمتري از اتم اورانيوم 235 دارند. اين تفاوت وزن نمايان گر تبديل ماده به انرژي است كه به واسطه فرمول معروف mc2= E محاسبه مي شود. حدود نيم كيلوگرم اورانيوم غني شده به كار رفته در يك بمب هسته اي برابر با چندين ميليون گالن بنزين است. نيم كيلوگرم اورانيوم غني شده انداز ه اي معادل يك توپ تنيس دارد. در حالي كه يك ميليون گالن بنزين در مكعبي كه هر ضلع آن 17 متر (ارتفاع يك ساختمان 5 طبقه) است، جا مي گيرد. حالا بهتر مي توان انرژي آزاد شده از مقدار كمي اورانيوم 235 را متصور شد.براي اينكه اين ويژگي هاي اروانيوم 235 به كار آيد بايد اورانيوم را غني كرد. اورانيوم به كار رفته در سلاح هاي هسته اي حداقل بايد شامل نود درصد اورانيوم 235 باشد.در يك بمب شكافتي، سوخت به كار رفته را بايد در توده هايي كه وضعيت «زير آستانه بحران» دارند، نگه داشت. اين كار براي جلوگيري از انفجار نارس و زودهنگام ضروري است. تعريف توده اي كه در وضعيت «آستانه بحران» قرار داد چنين است: حداقل توده از يك ماده با قابليت شكافت كه براي رسيدن به واكنش شكافت هسته اي لازم است. اين جداسازي مشكلات زيادي را براي طراحي يك بمب شكافتي با خود به همراه مي آورد كه بايد حل شود.

1 - دو يا بيشتر از دو توده «زير آستانه بحران» براي تشكيل توده «وراي آستانه بحران» بايد در كنار هم آورده شوند كه در اين صورت موقع انفجار به نوترون بيش از آنچه كه هست براي رسيدن به يك واكنش شكافتي، نياز پيدا خواهد شد.

2 - نوترون هاي آزاد بايد در يك توده «وراي آستانه بحران» القا شوند تا شكافت آغاز شود.

3 - براي جلوگيري از ناكامي بمب بايد هر مقدار ماده كه ممكن است پيش از انفجار وارد مرحله شكافت شود براي تبديل توده هاي «زير آستانه بحران» به توده هايي «وراي آستانه بحران» از دو تكنيك «چكاندن ماشه» و «انفجار از درون» استفاده مي شود.تكنيك «چكاندن ماشه» ساده ترين راه براي آوردن توده هاي «زير بحران» به همديگر است. بدين صورت كه يك تفنگ توده اي را به توده ديگر شليك مي كند. يك كره تشكيل شده از اورانيوم 235 به دور يك مولد نوترون ساخته مي شود. گلوله اي از اورانيوم 235 در يك انتهاي تيوپ درازي كه پشت آن مواد منفجره جاسازي شده، قرار داده مي شود.كره ياد شده در انتهاي ديگر تيوپ قرار مي گيرد. يك حسگر حساس به فشار ارتفاع مناسب را براي انفجار چاشني و بروز حوادث زير تشخيص مي دهد:

1 - انفجار مواد منفجره و در نتيجه شليك گلوله در تيوپ

2 - برخورد گلوله به كره و مولد و در نتيجه آغاز واكنش شكافت

3 - انفجار بمب

در «پسر بچه» بمبي كه در سال هاي پاياني جنگ جهاني دوم بر شهر هيروشيما انداخته شد، تكنيك «چكاندن ماشه» به كار رفته بود. اين بمب 5/14 كيلو تن برابر با 500/14 تن TNT بازده و 5/1 درصد كارآيي داشت. يعني پيش از انفجار تنها 5/1 درصد ازماده مورد نظر شكافت پيدا كرد.

در همان ابتداي «پروژه منهتن»، برنامه سري آمريكا در توليد بمب اتمي، دانشمندان فهميدند كه فشردن توده ها به همديگر و به يك كره با استفاده از انفجار دروني مي تواند راه مناسبي براي رسيدن به توده «وراي آستانه بحران» باشد. البته اين تفكر مشكلات زيادي به همراه داشت. به خصوص اين مسئله مطرح شد كه چگونه مي توان يك موج شوك را به طور يكنواخت، مستقيما طي كره مورد نظر، هدايت و كنترل كرد؟افراد تيم پروژه «منهتن» اين مشكلات را حل كردند. بدين صورت، تكنيك «انفجار از درون» خلق شد. دستگاه انفجار دروني شامل يك كره از جنس اورانيوم 235 و يك بخش به عنوان هسته است كه از پولوتونيوم 239 تشكيل شده و با مواد منفجره احاطه شده است. وقتي چاشني بمب به كار بيفتد حوادث زير رخ مي دهند:

1 - انفجار مواد منفجره موج شوك ايجاد مي كند.

2 - موج شوك بخش هسته را فشرده مي كند.

3 - فرآيند شكافت شروع مي شود.

4 - بمب منفجر مي شود.

در «مرد گنده» بمبي كه در سال هاي پاياني جنگ جهاني دوم بر شهر ناكازاكي انداخته شد، تكنيك «انفجار از درون» به كار رفته بود. بازده اين بمب 23 كيلو تن و كارآيي آن 17درصد بود.شكافت معمولا در 560 ميلياردم ثانيه رخ مي دهد.بمب هاي همجوشي: بمب هاي همجوشي كار مي كردند ولي كارآيي بالايي نداشتند. بمب هاي همجوشي كه بمب هاي «ترمونوكلئار» هم ناميده مي شوند، بازده و كارآيي به مراتب بالاتري دارند. براي توليد بمب همجوشي بايد مشكلات زير حل شود:دوتريوم و تريتيوم مواد به كار رفته در سوخت همجوشي هر دو گازند و ذخيره كردنشان دشوار است. تريتيوم هم كمياب است و هم نيمه عمر كوتاهي دارد بنابراين سوخت بمب بايد همواره تكميل و پر شود.دوتريوم و تريتيوم بايد به شدت در دماي بالا براي آغاز واكنش همجوشي فشرده شوند. در نهايت «استانسيلا اولام» دريافت كه بيشتر پرتو به دست آمده از يك واكنش فيزيون، اشعه X است كه اين اشعه X مي تواند با ايجاد درجه حرارت بالا و فشار زياد مقدمات همجوشي را آماده كند. بنابراين با به كارگيري بمب شكافتي در بمب همجوشي مشكلات بسياري حل شد. در يك بمب همجوشي حوادث زير رخ مي دهند:

1 - بمب شكافتي با انفجار دروني ايجاد اشعه X مي كند.

2 - اشعه X درون بمب و در نتيجه سپر جلوگيري كننده از انفجار نارس را گرم مي كند.

3 - گرما باعث منبسط شدن سپر و سوختن آن مي شود. اين كار باعث ورود فشار به درون ليتيوم - دوتريوم مي شود.

4 - ليتيوم - دوتريوم 30 برابر بيشتر از قبل تحت فشار قرار مي گيرند.

5 - امواج شوك فشاري واكنش شكافتي را در ميله پولوتونيومي آغاز مي كند.

6 - ميله در حال شكافت از خود پرتو، گرما و نوترون مي دهد.

7 - نوترون ها به سوي ليتيوم - دوتريوم رفته و با چسبيدن به ليتيوم ايجاد تريتيوم مي كند.

8 - تركيبي از دما و فشار براي وقوع واكنش همجوشي تريتيوم - دوتريوم ودوتريوم - دوتريوم و ايجاد پرتو، گرما و نوترون بيشتر، بسيار مناسب است.

9 - نوترون هاي آزاد شده از واكنش هاي همجوشي باعث القاي شكافت در قطعات اورانيوم 238 كه در سپر مورد نظر به كار رفته بود، مي شود.

10 - شكافت قطعات اروانيومي ايجاد گرما و پرتو بيشتر مي كند.

11 - بمب منفجر شود.

سقراط(به یونانی: Σωκράτης)‏ فیلسوف بزرگ یونانی اهل آتن و از تأثیرگذارترین افراد بر فلسفهٔ اسلامی و فلسفهٔ غرب بود.

محتویات

  [نهفتن]  ۱ منابع مطالعه دربارهٔ سقراط

 ۲ زندگی‌نامه ۲.۱ شخص سقراط

 ۲.۲ دلاور دلیروم

 ۲.۳ خردمند آگورا

 ۲.۴ شهید راه حکمت

۳ فلسفه ۳.۱ انقلاب سقراط در فلسفه

 ۳.۲ دیالکتیک

۴ پانویس

 ۵ مطالعهٔ بیش‌تر

 ۶ پیوند به بیرون

منابع مطالعه دربارهٔ سقراط[ویرایش]

نوشتار اصلی: مسئله سقراطی

سقراط هیچ‌گاه زحمت نگارش اندیشه‌هایش را به خود نداد. تقریبآ هر آنچه امروزه از سقراط می‌دانیم، از طریق مشهورترین شاگردش، افلاطون به دست ما رسیده‌است. او در رساله‌های آپولوژی، کریتون و فایدون به شرح زندگی و محاکمهٔ استادش پرداخته‌است. در رساله‌های دیگر افلاطون نیز، افکار سقراط تشریح شده‌اند؛ با این وجود تفکیک افکار سقراط از افکار افلاطون دشوار است.

زندگی‌نامه[ویرایش]

شخص سقراط[ویرایش]

سقراط در ۴۷۰ یا ۴۶۹ پیش از میلاد در آتن به‌دنیا آمد. پدرش مجسمه‌سازی سرشناس و محترم بود. این اعتبار برای سقراط مجالی فراهم آورد تا از بهترین آموزش‌های آن زمان آتن، از حساب و هندسه و نجوم تا شعر کلاسیک یونان را فراگیرد.

همهٔ مورّخان متفق‌القول هستند که سقراط مردی بسیار زشت‌رو بوده‌است. سر او طاس، صورت او پهن و گرد، و چشمان او فرورفته و بی‌حرکت بود و دماغی بزرگ و در عین حال کوفته داشته‌است که بر روی آن لکه‌ای واضح دیده می‌شده‌است.[۱]

دلاور دلیروم[ویرایش]

سقراط در جوانی به عنوان هوپلیت(سرباز پیاده‌نظام ارتش) خدمت کرد. آلکیبیادس دربارهٔ این دوره از زندگی سقراط می‌گوید:«تاب و توانش بسیار بود. گاهی آذوقه نمی‌رسید و ما بی‌غذا می‌ماندیم. در چنین مواقعی، که به هنگام جنگ غالبأ پیش می‌آید، سقراط نه تنها از من بلکه از همه برتر بود. هیچکس با وی قابل قیاس نبود... قدرتش در تحمّل سرما نیز شگفت‌انگیز بود. یخبندان سختی بود زیرا که زمستان در آن ناحیه به راستی سرد است، و همه یا در خانه می‌ماندند یا اگر بیرون می‌رفتند؛ پوشاک فراوان به تن می‌کردند و پاهای خود را در پشم یا نمد می‌پیچیدند. در چنین هنگامی، سقراط با پاهای برهنه و پوشاک عادی خود بهتر از سربازان دیگر روی یخ قدم برمی‌داشت و سربازان از روی خشم و کینه به او می‌نگریستند؛ زیرا چنان می‌نمود که سقراط آنان را تحقیر می‌کند.»[۲]

دوستان و همشهریانش شجاعت و ایستادگی وی را در جریان محاصرهٔ پوتیدایا طی نبرد دلیروم از جنگ‌های پلوپونزی بسیار ستودند. شجاعتی که در آن جنگها از خود نشان داد، از وی شخصیتی برجسته و ممتاز ساخت.

خردمند آگورا[ویرایش]

بخشی از مجموعه مقاله‌های:

سقراط

"دانم که ندانم"

 محاکمه سقراط · خرمگس اجتماعی

مفاهیم اصلی

مسئله سقراطی · مکالمات سقراط

 روش سقراطی ·موضوعات سقراطی

شاگردان

افلاطون · گزنفون

 آنتیستنس · آریستیپوس · آلکیبیادس

جریان‌های فکری متأثر

افلاطون‌گرایی · رواقی‌گری

 مکتب کلبی · مکتب کورنایی

عناوین مرتبط

تابلوی مرگ سقراط · نمایشنامه ابرها

درگاه فلسفه

ن • ب • و

افکار سقراط متوجه مفهوم انسانیت شد. تا آن زمان بیشتر تلاش‌های فیلسوفان و اندیشمندان، درباره جهان و چیستی آن بود و این که از چه موادی تشکیل شده و ماده اصلی آن چیست. اما او اعلام کرد که باید جهان‌شناسی را کنار گذاشت و به انسان بازگشت، شعار او خودت را بشناس بود.[۳]

سقراط در بازار آتن(آگورا) جوانان و متفکران را دور خود جمع می‌کرد و آن‌ها را به زیر سایهٔ معابد می‌کشاند و از آنان می‌خواست تا سخنان و کلمات خود را تحت تعریف دربیاورند.[۱] همشهریان آتنی‌اش را تشویق می‌کرد تا خدایانشان، ارزش‌هایشان و خودشان را مورد پرسش و ارزیابی قرار دهند. تا می‌دید که مردم به سهولت راجع به عدالت گفتگو می‌کنند، وی به آرامی می‌پرسید که آن چیست؟ این شرافت، فضیلت، اخلاق و وطن‌دوستی که از آن سخن می‌گویید؛ چیست؟[۱]

جوانانی که دور او جمع می‌شدند، از گروههای مختلفی بودند:ثروتمندانی چون افلاطون و آلکیبیادس که از تحلیل هجوآمیز سقراط از دموکراسی آتن لذت می‌بردند؛ امثال آنتیستنس که فقر بی‌اعتنای استاد را می‌ستودند و از آن دینی درست می‌کردند؛ و آنارشیست‌هایی(به تعبیر امروزی) از قبیل آریستیپوس که در آرزوی دنیایی به سر می‌بردند که در آن بنده و رئیس و مرئوسی نباشد و همه همچون سقراط کاملآ آزاد باشند.[۱]

احترام و علاقهٔ بی‌حدی که سقراط در نزد شاگردانش داشت، نه تنها به خاطر سابقهٔ افتخارآمیز او در میدان جنگ، یا بی‌اعتنایی به مظاهر دنیا؛ بلکه بیش از همه به سبب فروتنی سقراط در عقل و حکمت بود. او مدعی حکمت نبود، بلکه تنها می‌گفت که با شور و شوق به دنبال آن می‌رود. مبدا فلسفهٔ او همانا اعتراف به جهل خویشتن بود، آنچنان که می‌گفت:«دانم که ندانم».[۱]

شهید راه حکمت[ویرایش]

نوشتار اصلی: محاکمه سقراط

در سال ۳۹۹ پیش از میلاد، سقراط به فاسد کردن جوانان متهم شد. اتهام دیگر او بی‌اعتقادی به خدایان بود. سقراط را به دادگاه فراخواندند و قضّات مجازات مرگ را برای سقراط خواستار شدند.[۲]

بر اساس آنچه افلاطون که خود در جلسهٔ دادگاه حاضر بوده، در رسالهٔ آپولوژی نوشته است؛ در ابتدا اتهام سقراط به او فهمانده می‌شود و سپس سقراط در مقام دفاع از خود برمی‌آید. او منکر آن است که جوانان را فاسد کرده باشد. سقراط شرح می‌دهد که نه تنها عموم مردم بلکه معبد دلفی او را داناترین افراد بشر دانسته، در حالی که تنها علمی که او دارد؛ علم به جهل خویشتن و ناچیزی علم بشر در برابر علم خداست.[۲]

سقراط می‌گوید که او منکر خدایان آتن است، خود به خدایی یگانه باور دارد. او تعلیم فلسفه را وظیفه‌ای می‌داند که از سوی خدا به او محوّل شده و او اطاعت خدا را بر اطاعت مردم ترجیح می‌دهد. پس از پایان این خطابه، قضّات حکم به سرکشیدن جام زهر صادر می‌کنند، و سقراط خطابه‌ای نهایی ایراد می‌کند که در آن بیش از پیش، از اعتقادش به زندگی پس از مرگ سخن می‌گوید. در نهایت، در حالی که شاگردانش پیشنهاد فرار به او می‌دهند، او مرگ را به فرار ترجیح می‌دهد.[۲]

فلسفه[ویرایش]

انقلاب سقراط در فلسفه[ویرایش]

 نوشتارهای وابسته: فلسفه پیشاسقراطی

پیش از سقراط، فیلسوفان به طور کلی برون‌نگر بودند و تلاش می‌کردند تا پدیده‌های جهان را توضیح دهند. فلسفه با سقراط به مسیر تازه‌ای افتاد. انقلاب سقراط، وارد کردن اخلاق در فلسفه، اخلاق را در کانون توجّه فلسفه قراردادن و تأکید ورزیدن بر فنّ جدل و استدلال نظری است. و این کار به معنای درون‌نگری، روی تافتن از جهان خارج و نظر کردن به انسان و خویشتن انسان است.[۴]

دیالکتیک[ویرایش]

سقراط حکیم، در اندیشهٔ یک نقاش عصر سلجوقی نوشتارهای وابسته: دیالکتیک، روش سقراطی، و موضوعات سقراطی

روش سقراط که خودش آن را تلنخوس(بازجویی) می‌نامید، بر اساس سوال و جواب متوالی و هدفمند بناشده بود؛ به طوری‌که سقراط با اختیار موضع طرف مقابل، ابتدا موافقت و همراهی او را جلب می‌کرد و سپس تناقضات استدلال‌های او آشکار شده و با استفاده از موضع خود شخص، مدعایش را رد می‌نمود.[۵]

در آن دوران سوفسطائیان نفوذ زیادی بین جوانان آتنی داشتند و به آنها سفسطه و فن جدل آموزش می‌دادند وادعایشان این بود که حقیقتی وجود ندارد. آنها خود را دانشمندترین و عالمترین مردمان می‌خواندند. سقراط بنا بر نتیجه‌ای که در زندگی بدان رسیده بود، با آن‌ها که ادعای علم و دانش داشتند، به مقابله پرداخت.[۳]

روش عملی سقراط برای مبارزه با چنین اشخاصی این بود که با یکی از آنها وارد گفتگو می‌شد و می‌کوشید تا از او افکارش را درباره موضوعی خاص، مثلاً شجاعت بیرون بکشد. آن شخص در ابتدا فکر می‌کرد که حقیقت شجاعت را می‌شناسد و به آن آگاه است.[۳]

سقراط گفتگو را به شیوه پرسش و پاسخی شروع می‌کرد و در آغاز خود را با آن چه شخص مقابلش می‌گفت، همراه نشان می‌داد. ممکن بود این گفتگو به طول بینجامد، اما سر انجام بحث را به جایی می‌رساند که شخص مقابل به نادانی خود پی می‌برد؛ یعنی به این نتیجه می‌رسید که حقیقتاً هیچ چیزی را درباره شجاعت نمی‌داند و به این صورت، سقراط به او می‌فهماند که اعتراف به نادانی، بزرگ‌ترین دانش است.[۳]

میکروب ها در عمق 2000 متری نفت را تجزیه می کنند

دانشمندان آلمانی میکروب هایی در عمق 2000 متری زمین و در رسوباتی با 145 میلیون سال قدمت کشف کردند که نفت را تجزیه می کنند.

بر پایه اعلام "کریستیان هالمن" از موسسه زمین شناسی و معدن شناسی دانشگاه کلن، تاکنون هرگز میکروبی در این عمق زمین کشف نشده بود. هالمن که به همراه یک تیم از پرت در استرالیا وجود اسیدهای چرب فسفولیپیدی را در حوزه های نفتی در عمق 2000 متری کشف کرده اند افزود، کشف این اسیدهای چرب دلیل بر وجود میکروب های زنده ای است که نفت را تجزیه بیولوژیکی می کنند. بدین ترتیب پژوهشگران برای اولین بار عمیق ترین نقطه دارای حیات و زندگی بر روی کره زمین را در یک حوزه نفتی شناسائی کردند. هالمن و همکارانش هم اکنون یک روش جدید برای ردیابی و شناخت این "میکروب های نفت خوار" ارایه کرده اند. این تحقیقات می تواند در شناخت "بیوسفر" در عمق زمین نیز نقش مهمی ایفاء کند که تاکنون بندرت پژوهش شده است. صرفا از چند سال پیش مشخص شده است که با وجود مقدار اندک مواد غذایی در صدها متری عمق سطح زمین، زندگی میکروبی در آنجا همچنان پا برجا است. در این میان روشن شده است که بیوسفر در عمق زمین یک نقش تعیین کننده و مهم در بسیاری از فعل و انفعالات درونی زمین ایفاء می کند و در لایه های زیر زمین احتمالا به اندازه سطح آن میکروب زندگی می کند اما نوع این میکروب ها هنوز در سطح گسترده ای نامشخص است. هر چند که کشت و تجزیه و تحلیل این ساکنین دنیای زیر زمین در آزمایشگاه سخت است، اما از طریق تجزیه و آنالیز ماده ژنتیکی (ژنوم) می توان اطلاعاتی در باره رابطه خویشاوندی آنها با دیگر میکروب ها کسب کرد هر چند که اطلاعات در رابطه با متابولیسم آنها بسیار اندک است. هالمن و همکارانش نمونه های مختلفی از نفت خام از سه حوزه رسوبی متفاوت را آزمایش کردند که بشدت تجزیه شده بودند. پژوهشگران وجود اسیدهای چرب فسفولیپیدی را در این نمونه های نفت آنالیز کردند. از دیدگاه هالمن، این ترکیبات یک بخش و عنصر مهم جدار و دیواره سلول میکروب ها هستند. از آنجا که اسیدهای چرب فسفولیپیدی هنگام مرگ یک میکروب سریعا تجزیه شده و خارج از سلول ها بی ثبات هستند، وجود این اسیدها را می توان دلیل و نشانه ای برای میکروب های زنده دانست. بعلاوه این پژوهشگران کشف کردند که با افزایش روند تجزیه نفت، میزان و مقدار اسیدهای چرب میکروبی در نمونه های آزمایش نیز افزایش می یابد. هالمن و همکارانش معتقدند که میکروب های مختلف یکی پس از دیگری به هیدروکربورها حمله ور شده و پیاپی عناصر مشخصی از نفت را تجزیه و متلاشی می کنند. این پژوهشگران در نمونه های آزمایشی، اسیدهای چرب فسفولیپیدی را شناسایی کردند که خاص میکروب های زنده بی هوازی هستند که برای تجزیه هیدروکربور به اکسیژن نیاز ندارند. کیفیت توانایی این تجزیه همچنان یک معماست. هیدروکربورها (کربوهیدرات) یک منبع انرژی فراوان نه تنها برای انسان بلکه حتی برای میکروب ها هستند. چنین به نظر می رسد که میکروب ها اغلب سریع تر از کنسرسیوم های نفتی عمل می کنند و این ماده خام مطلوب و پرطرفدار را در لایه های زیر زمین تجزیه کرده و تنها یک توده سیاه و سفت باقی می گذارند. نوع میکروب هایی که در روند تجزیه ساختار نفت نقش دارند و همچنین کیفیت عمل متابولیسم آنها هنوز در حد گسترده ای ناشناخته است. منبع: سایت آلمانی علوم 13 اوت 2008